Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish جریدجی (ceridci, ciridci, “maker or seller of blunt javelins”); equivalent to cirit (“jereed; blunt javelin”) + -çi.
Noun
ciritçi (definite accusative ciritçiyi, plural ciritçiler)
- maker or seller of the javelins played within the game of jereed, or a good player at this game
Declension
Declension of ciritçi
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ciritçi
|
ciritçiler
|
| definite accusative
|
ciritçiyi
|
ciritçileri
|
| dative
|
ciritçiye
|
ciritçilere
|
| locative
|
ciritçide
|
ciritçilerde
|
| ablative
|
ciritçiden
|
ciritçilerden
|
| genitive
|
ciritçinin
|
ciritçilerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ciritçim
|
ciritçilerim
|
| 2nd singular
|
ciritçin
|
ciritçilerin
|
| 3rd singular
|
ciritçisi
|
ciritçileri
|
| 1st plural
|
ciritçimiz
|
ciritçilerimiz
|
| 2nd plural
|
ciritçiniz
|
ciritçileriniz
|
| 3rd plural
|
ciritçileri
|
ciritçileri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ciritçimi
|
ciritçilerimi
|
| 2nd singular
|
ciritçini
|
ciritçilerini
|
| 3rd singular
|
ciritçisini
|
ciritçilerini
|
| 1st plural
|
ciritçimizi
|
ciritçilerimizi
|
| 2nd plural
|
ciritçinizi
|
ciritçilerinizi
|
| 3rd plural
|
ciritçilerini
|
ciritçilerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ciritçime
|
ciritçilerime
|
| 2nd singular
|
ciritçine
|
ciritçilerine
|
| 3rd singular
|
ciritçisine
|
ciritçilerine
|
| 1st plural
|
ciritçimize
|
ciritçilerimize
|
| 2nd plural
|
ciritçinize
|
ciritçilerinize
|
| 3rd plural
|
ciritçilerine
|
ciritçilerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ciritçimde
|
ciritçilerimde
|
| 2nd singular
|
ciritçinde
|
ciritçilerinde
|
| 3rd singular
|
ciritçisinde
|
ciritçilerinde
|
| 1st plural
|
ciritçimizde
|
ciritçilerimizde
|
| 2nd plural
|
ciritçinizde
|
ciritçilerinizde
|
| 3rd plural
|
ciritçilerinde
|
ciritçilerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ciritçimden
|
ciritçilerimden
|
| 2nd singular
|
ciritçinden
|
ciritçilerinden
|
| 3rd singular
|
ciritçisinden
|
ciritçilerinden
|
| 1st plural
|
ciritçimizden
|
ciritçilerimizden
|
| 2nd plural
|
ciritçinizden
|
ciritçilerinizden
|
| 3rd plural
|
ciritçilerinden
|
ciritçilerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ciritçimin
|
ciritçilerimin
|
| 2nd singular
|
ciritçinin
|
ciritçilerinin
|
| 3rd singular
|
ciritçisinin
|
ciritçilerinin
|
| 1st plural
|
ciritçimizin
|
ciritçilerimizin
|
| 2nd plural
|
ciritçinizin
|
ciritçilerinizin
|
| 3rd plural
|
ciritçilerinin
|
ciritçilerinin
|
|
Further reading