citharizans
Latin
Etymology
Present participle of citharīzō.
Participle
citharizāns (genitive citharizantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | citharizāns | citharizantēs | citharizantia | ||
| genitive | citharizantis | citharizantium | |||
| dative | citharizantī | citharizantibus | |||
| accusative | citharizantem | citharizāns | citharizantēs citharizantīs |
citharizantia | |
| ablative | citharizante citharizantī1 |
citharizantibus | |||
| vocative | citharizāns | citharizantēs | citharizantia | ||
1When used purely as an adjective.