ciubuc

Romanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish چبوق (çibuk, çıbuk, çubuk), from Proto-Turkic *čï̄p (branch).

Noun

ciubuc n (plural ciubuce)

  1. chibouk, pipe (for smoking)
  2. bribe
  3. tip, gratuity

Declension

Declension of ciubuc
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative ciubuc ciubucul ciubuce ciubucele
genitive-dative ciubuc ciubucului ciubuce ciubucelor
vocative ciubucule ciubucelor