civan
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish جوان, from Persian جوان. Ultimately from Proto-Indo-European *h₂yéwHō, thus a doublet of jön. Cognate with Avestan 𐬫𐬀𐬎𐬎𐬀𐬥 (yauuan), Latin iuvenis, Lithuanian jaunas, English young, Sanskrit युवन् (yúvan), Irish óg.
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʒiˈvan/
Adjective
civan
Declension
| present tense | ||
|---|---|---|
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I am) | civanım | civan mıyım? |
| sen (you are) | civansın | civan mısın? |
| o (he/she/it is) | civan / civandır | civan mı? |
| biz (we are) | civanız | civan mıyız? |
| siz (you are) | civansınız | civan mısınız? |
| onlar (they are) | civan(lar) | civan(lar) mı? |
| past tense | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | civandım | civan mıydım? |
| sen (you were) | civandın | civan mıydın? |
| o (he/she/it was) | civandı | civan mıydı? |
| biz (we were) | civandık | civan mıydık? |
| siz (you were) | civandınız | civan mıydınız? |
| onlar (they were) | civandılar | civan mıydılar? |
| indirect past | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | civanmışım | civan mıymışım? |
| sen (you were) | civanmışsın | civan mıymışsın? |
| o (he/she/it was) | civanmış | civan mıymış? |
| biz (we were) | civanmışız | civan mıymışız? |
| siz (you were) | civanmışsınız | civan mıymışsınız? |
| onlar (they were) | civanmışlar | civan mıymışlar? |
| conditional | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (if I) | civansam | civan mıysam? |
| sen (if you) | civansan | civan mıysan? |
| o (if he/she/it) | civansa | civan mıysa? |
| biz (if we) | civansak | civan mıysak? |
| siz (if you) | civansanız | civan mıysanız? |
| onlar (if they) | civansalar | civan mıysalar? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.