clóchuir

Irish

Etymology 1

From cló +‎ cuir.

Verb

clóchuir (present analytic clóchuireann, future analytic clóchuirfidh, verbal noun clóchur, past participle clóchurtha)

  1. (ambitransitive, publishing) typeset
Conjugation
conjugation of clóchuir (first conjugation – A)
verbal noun clóchur
past participle clóchurtha
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present clóchuirim clóchuireann tú;
clóchuirir† 		clóchuireann sé, sí clóchuirimid clóchuireann sibh clóchuireann siad;
clóchuirid† 		a chlóchuireann; a chlóchuireas /
a gclóchuireann* 		clóchuirtear
past chlóchuir mé; chlóchuireas chlóchuir tú; chlóchuiris chlóchuir sé, sí chlóchuireamar; chlóchuir muid chlóchuir sibh; chlóchuireabhair chlóchuir siad; chlóchuireadar a chlóchuir /
ar chlóchuir* 		clóchuireadh
past habitual chlóchuirinn / gclóchuirinn‡‡ chlóchuirteá / gclóchuirteᇇ chlóchuireadh sé, sí / gclóchuireadh sé, s퇇 chlóchuirimis; chlóchuireadh muid / gclóchuirimis‡‡; gclóchuireadh muid‡‡ chlóchuireadh sibh / gclóchuireadh sibh‡‡ chlóchuiridís; chlóchuireadh siad / gclóchuiridís‡‡; gclóchuireadh siad‡‡ a chlóchuireadh /
a gclóchuireadh* 		chlóchuirtí / gclóchuirt퇇
future clóchuirfidh mé;
clóchuirfead 		clóchuirfidh tú;
clóchuirfir† 		clóchuirfidh sé, sí clóchuirfimid;
clóchuirfidh muid 		clóchuirfidh sibh clóchuirfidh siad;
clóchuirfid† 		a chlóchuirfidh; a chlóchuirfeas /
a gclóchuirfidh* 		clóchuirfear
conditional chlóchuirfinn / gclóchuirfinn‡‡ chlóchuirfeá / gclóchuirfeᇇ chlóchuirfeadh sé, sí / gclóchuirfeadh sé, s퇇 chlóchuirfimis; chlóchuirfeadh muid / gclóchuirfimis‡‡; gclóchuirfeadh muid‡‡ chlóchuirfeadh sibh / gclóchuirfeadh sibh‡‡ chlóchuirfidís; chlóchuirfeadh siad / gclóchuirfidís‡‡; gclóchuirfeadh siad‡‡ a chlóchuirfeadh /
a gclóchuirfeadh* 		chlóchuirfí / gclóchuirf퇇
subjunctive
present go gclóchuire mé;
go gclóchuiread† 		go gclóchuire tú;
go gclóchuirir† 		go gclóchuire sé, sí go gclóchuirimid;
go gclóchuire muid 		go gclóchuire sibh go gclóchuire siad;
go gclóchuirid† 		— go gclóchuirtear
past dá gclóchuirinn dá gclóchuirteá dá gclóchuireadh sé, sí dá gclóchuirimis;
dá gclóchuireadh muid 		dá gclóchuireadh sibh dá gclóchuiridís;
dá gclóchuireadh siad 		— dá gclóchuirtí
imperative
– clóchuirim clóchuir clóchuireadh sé, sí clóchuirimis clóchuirigí;
clóchuiridh† 		clóchuiridís — clóchuirtear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

clóchuir m

  1. vocative/genitive singular of clóchur

Mutation

Mutated forms of clóchuir
radical lenition eclipsis
clóchuir chlóchuir gclóchuir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.