cluimhrigh
Irish
Etymology
From cluimhreach + -igh. Has largely replaced earlier clúmh.
Verb
cluimhrigh (present analytic cluimhríonn, future analytic clulimhreoidh, verbal noun cluimhriú, past participle cluimhrithe)
Conjugation
conjugation of cluimhrigh (second conjugation)
| verbal noun | cluimhriú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | cluimhrithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | cluimhrím | cluimhríonn tú; cluimhrír† |
cluimhríonn sé, sí | cluimhrímid; cluimhríonn muid |
cluimhríonn sibh | cluimhríonn siad; cluimhríd† |
a chluimhríonn; a chluimhríos / a gcluimhríonn* |
cluimhrítear |
| past | chluimhrigh mé; chluimhríos | chluimhrigh tú; chluimhrís | chluimhrigh sé, sí | chluimhríomar; chluimhrigh muid | chluimhrigh sibh; chluimhríobhair | chluimhrigh siad; chluimhríodar | a chluimhrigh / ar chluimhrigh* |
cluimhríodh |
| past habitual | chluimhrínn / gcluimhrínn‡‡ | chluimhríteá / gcluimhríteᇇ | chluimhríodh sé, sí / gcluimhríodh sé, s퇇 | chluimhrímis; chluimhríodh muid / gcluimhrímis‡‡; gcluimhríodh muid‡‡ | chluimhríodh sibh / gcluimhríodh sibh‡‡ | chluimhrídís; chluimhríodh siad / gcluimhrídís‡‡; gcluimhríodh siad‡‡ | a chluimhríodh / a gcluimhríodh* |
chluimhrítí / gcluimhrít퇇 |
| future | cluimhreoidh mé; cluimhreod; cluimhreochaidh mé† |
cluimhreoidh tú; cluimhreoir†; cluimhreochaidh tú† |
cluimhreoidh sé, sí; cluimhreochaidh sé, sí† |
cluimhreoimid; cluimhreoidh muid; cluimhreochaimid†; cluimhreochaidh muid† |
cluimhreoidh sibh; cluimhreochaidh sibh† |
cluimhreoidh siad; cluimhreoid†; cluimhreochaidh siad† |
a chluimhreoidh; a chluimhreos; a chluimhreochaidh†; a chluimhreochas† / a gcluimhreoidh*; a gcluimhreochaidh*† |
cluimhreofar; cluimhreochar† |
| conditional | chluimhreoinn; chluimhreochainn† / gcluimhreoinn‡‡; gcluimhreochainn†‡‡ | chluimhreofá; chluimhreochthᆠ/ gcluimhreofᇇ; gcluimhreochthᆇ‡ | chluimhreodh sé, sí; chluimhreochadh sé, sí† / gcluimhreodh sé, s퇇; gcluimhreochadh sé, s톇‡ | chluimhreoimis; chluimhreodh muid; chluimhreochaimis†; chluimhreochadh muid† / gcluimhreoimis‡‡; gcluimhreodh muid‡‡; gcluimhreochaimis†‡‡; gcluimhreochadh muid†‡‡ | chluimhreodh sibh; chluimhreochadh sibh† / gcluimhreodh sibh‡‡; gcluimhreochadh sibh†‡‡ | chluimhreoidís; chluimhreodh siad; chluimhreochadh siad† / gcluimhreoidís‡‡; gcluimhreodh siad‡‡; gcluimhreochadh siad†‡‡ | a chluimhreodh; a chluimhreochadh† / a gcluimhreodh*; a gcluimhreochadh*† |
chluimhreofaí; chluimhreochthaí† / gcluimhreofa퇇; gcluimhreochtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go gcluimhrí mé; go gcluimhríod† |
go gcluimhrí tú; go gcluimhrír† |
go gcluimhrí sé, sí | go gcluimhrímid; go gcluimhrí muid |
go gcluimhrí sibh | go gcluimhrí siad; go gcluimhríd† |
— | go gcluimhrítear |
| past | dá gcluimhrínn | dá gcluimhríteá | dá gcluimhríodh sé, sí | dá gcluimhrímis; dá gcluimhríodh muid |
dá gcluimhríodh sibh | dá gcluimhrídís; dá gcluimhríodh siad |
— | dá gcluimhrítí |
| imperative | ||||||||
| – | cluimhrím | cluimhrigh | cluimhríodh sé, sí | cluimhrímis | cluimhrígí; cluimhrídh† |
cluimhrídís | — | cluimhrítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Noun
cluimhrigh
- vocative/genitive singular of cluimhreach m
- (archaic, dialectal) dative singular of cluimhreach f
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| cluimhrigh | chluimhrigh | gcluimhrigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “cluimhrigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “cluimhrigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025
- Ó Dónaill, Niall (1977) “cluimhrigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN