cnie
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch *cnio, from Proto-West Germanic *kneu, from Proto-Germanic *knewą.
Noun
cnie n or f
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cnie | cnien |
| accusative | cnie | cnien |
| genitive | cnien | cnien |
| dative | cnie | cnien |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cnie | cnien |
| accusative | cnie | cnien |
| genitive | cnie, cnien | cnien |
| dative | cnie, cnien | cnien |
Descendants
Further reading
- “cnie”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “cnie (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I