cnotáil

Irish

Etymology

Blend of cnota (“knot”) +‎ cniotáil.

Verb

cnotáil (present analytic cnotálann, future analytic cnotálfaidh, verbal noun cnotáil, past participle cnotáilte)

  1. (ambitransitive) alternative form of cniotáil (“knit”)

Conjugation

conjugation of cnotáil (first conjugation – B)
verbal noun cnotáil
past participle cnotáilte
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present cnotálaim cnotálann tú;
cnotálair† 		cnotálann sé, sí cnotálaimid cnotálann sibh cnotálann siad;
cnotálaid† 		a chnotálann; a chnotálas /
a gcnotálann* 		cnotáiltear
past chnotáil mé; chnotálas chnotáil tú; chnotálais chnotáil sé, sí chnotálamar; chnotáil muid chnotáil sibh; chnotálabhair chnotáil siad; chnotáladar a chnotáil /
ar chnotáil* 		cnotáladh
past habitual chnotálainn / gcnotálainn‡‡ chnotáilteá / gcnotáilteᇇ chnotáladh sé, sí / gcnotáladh sé, s퇇 chnotálaimis; chnotáladh muid / gcnotálaimis‡‡; gcnotáladh muid‡‡ chnotáladh sibh / gcnotáladh sibh‡‡ chnotálaidís; chnotáladh siad / gcnotálaidís‡‡; gcnotáladh siad‡‡ a chnotáladh /
a gcnotáladh* 		chnotáiltí / gcnotáilt퇇
future cnotálfaidh mé;
cnotálfad 		cnotálfaidh tú;
cnotálfair† 		cnotálfaidh sé, sí cnotálfaimid;
cnotálfaidh muid 		cnotálfaidh sibh cnotálfaidh siad;
cnotálfaid† 		a chnotálfaidh; a chnotálfas /
a gcnotálfaidh* 		cnotálfar
conditional chnotálfainn / gcnotálfainn‡‡ chnotálfá / gcnotálfᇇ chnotálfadh sé, sí / gcnotálfadh sé, s퇇 chnotálfaimis; chnotálfadh muid / gcnotálfaimis‡‡; gcnotálfadh muid‡‡ chnotálfadh sibh / gcnotálfadh sibh‡‡ chnotálfaidís; chnotálfadh siad / gcnotálfaidís‡‡; gcnotálfadh siad‡‡ a chnotálfadh /
a gcnotálfadh* 		chnotálfaí / gcnotálfa퇇
subjunctive
present go gcnotála mé;
go gcnotálad† 		go gcnotála tú;
go gcnotálair† 		go gcnotála sé, sí go gcnotálaimid;
go gcnotála muid 		go gcnotála sibh go gcnotála siad;
go gcnotálaid† 		— go gcnotáiltear
past dá gcnotálainn dá gcnotáilteá dá gcnotáladh sé, sí dá gcnotálaimis;
dá gcnotáladh muid 		dá gcnotáladh sibh dá gcnotálaidís;
dá gcnotáladh siad 		— dá gcnotáiltí
imperative
– cnotálaim cnotáil cnotáladh sé, sí cnotálaimis cnotálaigí;
cnotálaidh† 		cnotálaidís — cnotáiltear

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

cnotáil f (genitive singular cnotála)

  1. verbal noun of cnotáil

Declension

Declension of cnotáil (third declension, no plural)
bare forms
singular
nominative cnotáil
vocative a chnotáil
genitive cnotála
dative cnotáil
forms with the definite article
singular
nominative an chnotáil
genitive na cnotála
dative leis an gcnotáil
don chnotáil

Mutation

Mutated forms of cnotáil
radical lenition eclipsis
cnotáil chnotáil gcnotáil

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.