coacervandus
Latin
Etymology
Future passive participle of coacervō.
Participle
coacervandus (feminine coacervanda, neuter coacervandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | coacervandus | coacervanda | coacervandum | coacervandī | coacervandae | coacervanda | |
| genitive | coacervandī | coacervandae | coacervandī | coacervandōrum | coacervandārum | coacervandōrum | |
| dative | coacervandō | coacervandae | coacervandō | coacervandīs | |||
| accusative | coacervandum | coacervandam | coacervandum | coacervandōs | coacervandās | coacervanda | |
| ablative | coacervandō | coacervandā | coacervandō | coacervandīs | |||
| vocative | coacervande | coacervanda | coacervandum | coacervandī | coacervandae | coacervanda | |