coaedificans
Latin
Etymology
Present participle of coaedificō.
Participle
coaedificāns (genitive coaedificantis); third-declension one-termination participle
- building with others
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | coaedificāns | coaedificantēs | coaedificantia | ||
| genitive | coaedificantis | coaedificantium | |||
| dative | coaedificantī | coaedificantibus | |||
| accusative | coaedificantem | coaedificāns | coaedificantēs coaedificantīs |
coaedificantia | |
| ablative | coaedificante coaedificantī1 |
coaedificantibus | |||
| vocative | coaedificāns | coaedificantēs | coaedificantia | ||
1When used purely as an adjective.