coaedificatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of coaedificō.
Participle
coaedificātus (feminine coaedificāta, neuter coaedificātum); first/second-declension participle
- built with others
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | coaedificātus | coaedificāta | coaedificātum | coaedificātī | coaedificātae | coaedificāta | |
| genitive | coaedificātī | coaedificātae | coaedificātī | coaedificātōrum | coaedificātārum | coaedificātōrum | |
| dative | coaedificātō | coaedificātae | coaedificātō | coaedificātīs | |||
| accusative | coaedificātum | coaedificātam | coaedificātum | coaedificātōs | coaedificātās | coaedificāta | |
| ablative | coaedificātō | coaedificātā | coaedificātō | coaedificātīs | |||
| vocative | coaedificāte | coaedificāta | coaedificātum | coaedificātī | coaedificātae | coaedificāta | |