coagmentatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of coagmentō

Participle

coagmentātus (feminine coagmentāta, neuter coagmentātum); first/second-declension participle

  1. joined

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative coagmentātus coagmentāta coagmentātum coagmentātī coagmentātae coagmentāta
genitive coagmentātī coagmentātae coagmentātī coagmentātōrum coagmentātārum coagmentātōrum
dative coagmentātō coagmentātae coagmentātō coagmentātīs
accusative coagmentātum coagmentātam coagmentātum coagmentātōs coagmentātās coagmentāta
ablative coagmentātō coagmentātā coagmentātō coagmentātīs
vocative coagmentāte coagmentāta coagmentātum coagmentātī coagmentātae coagmentāta