coagmentatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of coagmentō
Participle
coagmentātus (feminine coagmentāta, neuter coagmentātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | coagmentātus | coagmentāta | coagmentātum | coagmentātī | coagmentātae | coagmentāta | |
| genitive | coagmentātī | coagmentātae | coagmentātī | coagmentātōrum | coagmentātārum | coagmentātōrum | |
| dative | coagmentātō | coagmentātae | coagmentātō | coagmentātīs | |||
| accusative | coagmentātum | coagmentātam | coagmentātum | coagmentātōs | coagmentātās | coagmentāta | |
| ablative | coagmentātō | coagmentātā | coagmentātō | coagmentātīs | |||
| vocative | coagmentāte | coagmentāta | coagmentātum | coagmentātī | coagmentātae | coagmentāta | |