coartatio
Latin
Alternative forms
Etymology
From coartō (“to press together, compress, contract, confine”) + -tiō (“-ation”, action noun suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ko.arˈtaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ko.arˈt̪at̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
coartātiō f (genitive coartātiōnis); third declension
Inflection
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | coartātiō | coartātiōnēs |
| genitive | coartātiōnis | coartātiōnum |
| dative | coartātiōnī | coartātiōnibus |
| accusative | coartātiōnem | coartātiōnēs |
| ablative | coartātiōne | coartātiōnibus |
| vocative | coartātiō | coartātiōnēs |
References
- “coartatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press