coartatus
Latin
Alternative forms
Etymology
Perfect passive participle of coartō (“to press together, compress, contract, confine”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ko.arˈtaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ko.arˈt̪aː.t̪us]
Participle
coartātus (feminine coartāta, neuter coartātum); first/second-declension participle
- perfect passive participle of coartō
Inflection
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | coartātus | coartāta | coartātum | coartātī | coartātae | coartāta | |
| genitive | coartātī | coartātae | coartātī | coartātōrum | coartātārum | coartātōrum | |
| dative | coartātō | coartātae | coartātō | coartātīs | |||
| accusative | coartātum | coartātam | coartātum | coartātōs | coartātās | coartāta | |
| ablative | coartātō | coartātā | coartātō | coartātīs | |||
| vocative | coartāte | coartāta | coartātum | coartātī | coartātae | coartāta | |