coemptus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of coemō.

Participle

coēmptus (feminine coēmpta, neuter coēmptum); first/second-declension participle

  1. purchased

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative coēmptus coēmpta coēmptum coēmptī coēmptae coēmpta
genitive coēmptī coēmptae coēmptī coēmptōrum coēmptārum coēmptōrum
dative coēmptō coēmptae coēmptō coēmptīs
accusative coēmptum coēmptam coēmptum coēmptōs coēmptās coēmpta
ablative coēmptō coēmptā coēmptō coēmptīs
vocative coēmpte coēmpta coēmptum coēmptī coēmptae coēmpta

References

  • coemptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • coemptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • coemptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.