cognitivus

Latin

Etymology

From cognōscō (I get to know) +‎ -īvus.

Pronunciation

Adjective

cognitīvus (feminine cognitīva, neuter cognitīvum); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin) pertaining to the acquisition of knowledge

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cognitīvus cognitīva cognitīvum cognitīvī cognitīvae cognitīva
genitive cognitīvī cognitīvae cognitīvī cognitīvōrum cognitīvārum cognitīvōrum
dative cognitīvō cognitīvae cognitīvō cognitīvīs
accusative cognitīvum cognitīvam cognitīvum cognitīvōs cognitīvās cognitīva
ablative cognitīvō cognitīvā cognitīvō cognitīvīs
vocative cognitīve cognitīva cognitīvum cognitīvī cognitīvae cognitīva

Descendants

References