cohonestandus
Latin
Etymology
Future passive participle of cohonestō.
Participle
cohonestandus (feminine cohonestanda, neuter cohonestandum); first/second-declension participle
- which is to be honoured
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cohonestandus | cohonestanda | cohonestandum | cohonestandī | cohonestandae | cohonestanda | |
| genitive | cohonestandī | cohonestandae | cohonestandī | cohonestandōrum | cohonestandārum | cohonestandōrum | |
| dative | cohonestandō | cohonestandae | cohonestandō | cohonestandīs | |||
| accusative | cohonestandum | cohonestandam | cohonestandum | cohonestandōs | cohonestandās | cohonestanda | |
| ablative | cohonestandō | cohonestandā | cohonestandō | cohonestandīs | |||
| vocative | cohonestande | cohonestanda | cohonestandum | cohonestandī | cohonestandae | cohonestanda | |