coilltigh

Irish

Etymology 1

From coill +‎ -tigh.

Verb

coilltigh (present analytic coilltíonn, future analytic coillteoidh, verbal noun coilltiú, past participle coilltithe)

(transitive) forest, afforest
Synonym: foraoisigh

Conjugation

conjugation of coilltigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	coilltiú
past participle	coilltithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	coilltím	coilltíonn tú; coilltír^†	coilltíonn sé, sí	coilltímid; coilltíonn muid	coilltíonn sibh	coilltíonn siad; coilltíd^†	a choilltíonn; a choilltíos / a gcoilltíonn*	coilltítear
past	choilltigh mé; choilltíos	choilltigh tú; choilltís	choilltigh sé, sí	choilltíomar; choilltigh muid	choilltigh sibh; choilltíobhair	choilltigh siad; choilltíodar	a choilltigh / ar choilltigh*	coilltíodh
past habitual	choilltínn / gcoilltínn‡‡	choilltíteá / gcoilltíteá‡‡	choilltíodh sé, sí / gcoilltíodh sé, sí‡‡	choilltímis; choilltíodh muid / gcoilltímis‡‡; gcoilltíodh muid‡‡	choilltíodh sibh / gcoilltíodh sibh‡‡	choilltídís; choilltíodh siad / gcoilltídís‡‡; gcoilltíodh siad‡‡	a choilltíodh / a gcoilltíodh*	choilltítí / gcoilltítí‡‡
future	coillteoidh mé; coillteod; coillteochaidh mé^†	coillteoidh tú; coillteoir^†; coillteochaidh tú^†	coillteoidh sé, sí; coillteochaidh sé, sí^†	coillteoimid; coillteoidh muid; coillteochaimid^†; coillteochaidh muid^†	coillteoidh sibh; coillteochaidh sibh^†	coillteoidh siad; coillteoid^†; coillteochaidh siad^†	a choillteoidh; a choillteos; a choillteochaidh^†; a choillteochas^† / a gcoillteoidh; a gcoillteochaidh^†	coillteofar; coillteochar^†
conditional	choillteoinn; choillteochainn^† / gcoillteoinn‡‡; gcoillteochainn^†‡‡	choillteofá; choillteochthá^† / gcoillteofá‡‡; gcoillteochthá^†‡‡	choillteodh sé, sí; choillteochadh sé, sí^† / gcoillteodh sé, sí‡‡; gcoillteochadh sé, sí^†‡‡	choillteoimis; choillteodh muid; choillteochaimis^†; choillteochadh muid^† / gcoillteoimis‡‡; gcoillteodh muid‡‡; gcoillteochaimis^†‡‡; gcoillteochadh muid^†‡‡	choillteodh sibh; choillteochadh sibh^† / gcoillteodh sibh‡‡; gcoillteochadh sibh^†‡‡	choillteoidís; choillteodh siad; choillteochadh siad^† / gcoillteoidís‡‡; gcoillteodh siad‡‡; gcoillteochadh siad^†‡‡	a choillteodh; a choillteochadh^† / a gcoillteodh; a gcoillteochadh^†	choillteofaí; choillteochthaí^† / gcoillteofaí‡‡; gcoillteochthaí^†‡‡
subjunctive
present	go gcoilltí mé; go gcoilltíod^†	go gcoilltí tú; go gcoilltír^†	go gcoilltí sé, sí	go gcoilltímid; go gcoilltí muid	go gcoilltí sibh	go gcoilltí siad; go gcoilltíd^†	—	go gcoilltítear
past	dá gcoilltínn	dá gcoilltíteá	dá gcoilltíodh sé, sí	dá gcoilltímis; dá gcoilltíodh muid	dá gcoilltíodh sibh	dá gcoilltídís; dá gcoilltíodh siad	—	dá gcoilltítí
imperative
–	coilltím	coilltigh	coilltíodh sé, sí	coilltímis	coilltígí; coilltídh^†	coilltídís	—	coilltítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

coilltigh

inflection of coillteach (“wooded, sylvan”):
1. genitive/vocative singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Mutated forms of *coilltigh*
radical	lenition	eclipsis
coilltigh	choilltigh	gcoilltigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.