coirigh

See also: cóirigh

Irish

Etymology 1

From Old Irish cairigidir. By surface analysis, coir +‎ -igh.

Verb

coirigh (present analytic coiríonn, future analytic coireoidh, verbal noun coiriú, past participle coirithe)

(literary) to accuse
Synonyms: cuir i leith, cuir síos do, cúisigh

Conjugation

conjugation of coirigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	coiriú
past participle	coirithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	coirím	coiríonn tú; coirír^†	coiríonn sé, sí	coirímid; coiríonn muid	coiríonn sibh	coiríonn siad; coiríd^†	a choiríonn; a choiríos / a gcoiríonn*	coirítear
past	choirigh mé; choiríos	choirigh tú; choirís	choirigh sé, sí	choiríomar; choirigh muid	choirigh sibh; choiríobhair	choirigh siad; choiríodar	a choirigh / ar choirigh*	coiríodh
past habitual	choirínn / gcoirínn‡‡	choiríteá / gcoiríteá‡‡	choiríodh sé, sí / gcoiríodh sé, sí‡‡	choirímis; choiríodh muid / gcoirímis‡‡; gcoiríodh muid‡‡	choiríodh sibh / gcoiríodh sibh‡‡	choirídís; choiríodh siad / gcoirídís‡‡; gcoiríodh siad‡‡	a choiríodh / a gcoiríodh*	choirítí / gcoirítí‡‡
future	coireoidh mé; coireod; coireochaidh mé^†	coireoidh tú; coireoir^†; coireochaidh tú^†	coireoidh sé, sí; coireochaidh sé, sí^†	coireoimid; coireoidh muid; coireochaimid^†; coireochaidh muid^†	coireoidh sibh; coireochaidh sibh^†	coireoidh siad; coireoid^†; coireochaidh siad^†	a choireoidh; a choireos; a choireochaidh^†; a choireochas^† / a gcoireoidh; a gcoireochaidh^†	coireofar; coireochar^†
conditional	choireoinn; choireochainn^† / gcoireoinn‡‡; gcoireochainn^†‡‡	choireofá; choireochthá^† / gcoireofá‡‡; gcoireochthá^†‡‡	choireodh sé, sí; choireochadh sé, sí^† / gcoireodh sé, sí‡‡; gcoireochadh sé, sí^†‡‡	choireoimis; choireodh muid; choireochaimis^†; choireochadh muid^† / gcoireoimis‡‡; gcoireodh muid‡‡; gcoireochaimis^†‡‡; gcoireochadh muid^†‡‡	choireodh sibh; choireochadh sibh^† / gcoireodh sibh‡‡; gcoireochadh sibh^†‡‡	choireoidís; choireodh siad; choireochadh siad^† / gcoireoidís‡‡; gcoireodh siad‡‡; gcoireochadh siad^†‡‡	a choireodh; a choireochadh^† / a gcoireodh; a gcoireochadh^†	choireofaí; choireochthaí^† / gcoireofaí‡‡; gcoireochthaí^†‡‡
subjunctive
present	go gcoirí mé; go gcoiríod^†	go gcoirí tú; go gcoirír^†	go gcoirí sé, sí	go gcoirímid; go gcoirí muid	go gcoirí sibh	go gcoirí siad; go gcoiríd^†	—	go gcoirítear
past	dá gcoirínn	dá gcoiríteá	dá gcoiríodh sé, sí	dá gcoirímis; dá gcoiríodh muid	dá gcoiríodh sibh	dá gcoirídís; dá gcoiríodh siad	—	dá gcoirítí
imperative
–	coirím	coirigh	coiríodh sé, sí	coirímis	coirígí; coirídh^†	coirídís	—	coirítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

coirigh

inflection of coireach:
1. masculine vocative/genitive singular
2. (archaic, dialectal) feminine dative singular

Noun