collaborandus
Latin
Etymology
Future passive participle of collabōrō
Participle
collabōrandus (feminine collabōranda, neuter collabōrandum); first/second-declension participle
- which is to be collaborated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | collabōrandus | collabōranda | collabōrandum | collabōrandī | collabōrandae | collabōranda | |
| genitive | collabōrandī | collabōrandae | collabōrandī | collabōrandōrum | collabōrandārum | collabōrandōrum | |
| dative | collabōrandō | collabōrandae | collabōrandō | collabōrandīs | |||
| accusative | collabōrandum | collabōrandam | collabōrandum | collabōrandōs | collabōrandās | collabōranda | |
| ablative | collabōrandō | collabōrandā | collabōrandō | collabōrandīs | |||
| vocative | collabōrande | collabōranda | collabōrandum | collabōrandī | collabōrandae | collabōranda | |