collaticius

Latin

Alternative forms

  • collātītius

Etymology

From collātus +‎ -īcius.

Pronunciation

Adjective

collātīcius (feminine collātīcia, neuter collātīcium); first/second-declension adjective

  1. brought together, achieved by collaboration

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative collātīcius collātīcia collātīcium collātīciī collātīciae collātīcia
genitive collātīciī collātīciae collātīciī collātīciōrum collātīciārum collātīciōrum
dative collātīciō collātīciae collātīciō collātīciīs
accusative collātīcium collātīciam collātīcium collātīciōs collātīciās collātīcia
ablative collātīciō collātīciā collātīciō collātīciīs
vocative collātīcie collātīcia collātīcium collātīciī collātīciae collātīcia

Descendants

  • English: collatitious
  • Italian: collatizio

References