colluctatio
Latin
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔl.luːkˈtaː.ti.oː], [kɔl.lʊkˈtaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kol.lukˈt̪at̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
collū̆ctātiō f (genitive collū̆ctātiōnis); third declension
- wrestling, struggling (with something)
- struggle, conflict
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | collū̆ctātiō | collū̆ctātiōnēs |
| genitive | collū̆ctātiōnis | collū̆ctātiōnum |
| dative | collū̆ctātiōnī | collū̆ctātiōnibus |
| accusative | collū̆ctātiōnem | collū̆ctātiōnēs |
| ablative | collū̆ctātiōne | collū̆ctātiōnibus |
| vocative | collū̆ctātiō | collū̆ctātiōnēs |
Descendants
- → English: colluctation
References
- “colluctatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- colluctatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.