coloratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of colōrō.

Pronunciation

Participle

colōrātus (feminine colōrāta, neuter colōrātum); first/second-declension participle

  1. coloured

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative colōrātus colōrāta colōrātum colōrātī colōrātae colōrāta
genitive colōrātī colōrātae colōrātī colōrātōrum colōrātārum colōrātōrum
dative colōrātō colōrātae colōrātō colōrātīs
accusative colōrātum colōrātam colōrātum colōrātōs colōrātās colōrāta
ablative colōrātō colōrātā colōrātō colōrātīs
vocative colōrāte colōrāta colōrātum colōrātī colōrātae colōrāta

Descendants

  • Asturian: colloráu, coloráu
  • Catalan: colorat
  • English: colorate
  • Fala: collorau
  • Galician: colorado
  • Italian: colorato
  • Mirandese: quelorado
  • Old Galician-Portuguese: coorado
  • Portuguese: corado, colorado (borrowing), colorau (via Spanish)
  • Romanian: colorat
  • Spanish: colorado

References

  • coloratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • coloratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • coloratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.