colorit
Romanian
Etymology
Noun
colorit n (plural colorituri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | colorit | coloritul | colorituri | coloriturile | |
| genitive-dative | colorit | coloritului | colorituri | coloriturilor | |
| vocative | coloritule | coloriturilor | |||