comanditar
Romanian
Etymology
Borrowed from French commanditaire.
Noun
comanditar m (plural comanditari)
Declension
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | comanditar | comanditarul | comanditari | comanditarii | |
genitive-dative | comanditar | comanditarului | comanditari | comanditarilor | |
vocative | comanditarule | comanditarilor |