comhaontaigh

Irish

Etymology

comh- (“co-, together”) +‎ aontaigh (“unite; assent, agree”)

Verb

comhaontaigh (present analytic comhaontaíonn, future analytic comhaontóidh, verbal noun comhaontú, past participle comhaontaithe)

unite, unify
agree, assent (le (“to”))
(literary) cohabit

Conjugation

conjugation of comhaontaigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	comhaontú
past participle	comhaontaithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	comhaontaím	comhaontaíonn tú; comhaontaír^†	comhaontaíonn sé, sí	comhaontaímid; comhaontaíonn muid	comhaontaíonn sibh	comhaontaíonn siad; comhaontaíd^†	a chomhaontaíonn; a chomhaontaíos / a gcomhaontaíonn*	comhaontaítear
past	chomhaontaigh mé; chomhaontaíos	chomhaontaigh tú; chomhaontaís	chomhaontaigh sé, sí	chomhaontaíomar; chomhaontaigh muid	chomhaontaigh sibh; chomhaontaíobhair	chomhaontaigh siad; chomhaontaíodar	a chomhaontaigh / ar chomhaontaigh*	comhaontaíodh
past habitual	chomhaontaínn / gcomhaontaínn‡‡	chomhaontaíteá / gcomhaontaíteá‡‡	chomhaontaíodh sé, sí / gcomhaontaíodh sé, sí‡‡	chomhaontaímis; chomhaontaíodh muid / gcomhaontaímis‡‡; gcomhaontaíodh muid‡‡	chomhaontaíodh sibh / gcomhaontaíodh sibh‡‡	chomhaontaídís; chomhaontaíodh siad / gcomhaontaídís‡‡; gcomhaontaíodh siad‡‡	a chomhaontaíodh / a gcomhaontaíodh*	chomhaontaítí / gcomhaontaítí‡‡
future	comhaontóidh mé; comhaontód; comhaontóchaidh mé^†	comhaontóidh tú; comhaontóir^†; comhaontóchaidh tú^†	comhaontóidh sé, sí; comhaontóchaidh sé, sí^†	comhaontóimid; comhaontóidh muid; comhaontóchaimid^†; comhaontóchaidh muid^†	comhaontóidh sibh; comhaontóchaidh sibh^†	comhaontóidh siad; comhaontóid^†; comhaontóchaidh siad^†	a chomhaontóidh; a chomhaontós; a chomhaontóchaidh^†; a chomhaontóchas^† / a gcomhaontóidh; a gcomhaontóchaidh^†	comhaontófar; comhaontóchar^†
conditional	chomhaontóinn; chomhaontóchainn^† / gcomhaontóinn‡‡; gcomhaontóchainn^†‡‡	chomhaontófá; chomhaontóchthá^† / gcomhaontófá‡‡; gcomhaontóchthá^†‡‡	chomhaontódh sé, sí; chomhaontóchadh sé, sí^† / gcomhaontódh sé, sí‡‡; gcomhaontóchadh sé, sí^†‡‡	chomhaontóimis; chomhaontódh muid; chomhaontóchaimis^†; chomhaontóchadh muid^† / gcomhaontóimis‡‡; gcomhaontódh muid‡‡; gcomhaontóchaimis^†‡‡; gcomhaontóchadh muid^†‡‡	chomhaontódh sibh; chomhaontóchadh sibh^† / gcomhaontódh sibh‡‡; gcomhaontóchadh sibh^†‡‡	chomhaontóidís; chomhaontódh siad; chomhaontóchadh siad^† / gcomhaontóidís‡‡; gcomhaontódh siad‡‡; gcomhaontóchadh siad^†‡‡	a chomhaontódh; a chomhaontóchadh^† / a gcomhaontódh; a gcomhaontóchadh^†	chomhaontófaí; chomhaontóchthaí^† / gcomhaontófaí‡‡; gcomhaontóchthaí^†‡‡
subjunctive
present	go gcomhaontaí mé; go gcomhaontaíod^†	go gcomhaontaí tú; go gcomhaontaír^†	go gcomhaontaí sé, sí	go gcomhaontaímid; go gcomhaontaí muid	go gcomhaontaí sibh	go gcomhaontaí siad; go gcomhaontaíd^†	—	go gcomhaontaítear
past	dá gcomhaontaínn	dá gcomhaontaíteá	dá gcomhaontaíodh sé, sí	dá gcomhaontaímis; dá gcomhaontaíodh muid	dá gcomhaontaíodh sibh	dá gcomhaontaídís; dá gcomhaontaíodh siad	—	dá gcomhaontaítí
imperative
–	comhaontaím	comhaontaigh	comhaontaíodh sé, sí	comhaontaímis	comhaontaígí; comhaontaídh^†	comhaontaídís	—	comhaontaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of *comhaontaigh*
radical	lenition	eclipsis
comhaontaigh	chomhaontaigh	gcomhaontaigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

Ó Dónaill, Niall (1977) “comhaontaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN