comicus

Latin

Pronunciation

Adjective

cōmicus (feminine cōmica, neuter cōmicum); first/second-declension adjective

  1. comic; (relational) comedy

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōmicus cōmica cōmicum cōmicī cōmicae cōmica
genitive cōmicī cōmicae cōmicī cōmicōrum cōmicārum cōmicōrum
dative cōmicō cōmicae cōmicō cōmicīs
accusative cōmicum cōmicam cōmicum cōmicōs cōmicās cōmica
ablative cōmicō cōmicā cōmicō cōmicīs
vocative cōmice cōmica cōmicum cōmicī cōmicae cōmica

Noun

cōmicus m (genitive cōmicī); second declension

  1. comic (actor or poet), comedian

Declension

Second-declension noun.

References

  • comicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • comicus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "comicus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • comicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • a writer of tragedy, comedy: scriptor tragoediarum, comoediarum, also (poeta) tragicus, comicus
  • comicus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016