commeritus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of commereō.
Participle
commeritus (feminine commerita, neuter commeritum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | commeritus | commerita | commeritum | commeritī | commeritae | commerita | |
| genitive | commeritī | commeritae | commeritī | commeritōrum | commeritārum | commeritōrum | |
| dative | commeritō | commeritae | commeritō | commeritīs | |||
| accusative | commeritum | commeritam | commeritum | commeritōs | commeritās | commerita | |
| ablative | commeritō | commeritā | commeritō | commeritīs | |||
| vocative | commerite | commerita | commeritum | commeritī | commeritae | commerita | |