commeritus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of commereō.

Participle

commeritus (feminine commerita, neuter commeritum); first/second-declension participle

  1. deserved

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative commeritus commerita commeritum commeritī commeritae commerita
genitive commeritī commeritae commeritī commeritōrum commeritārum commeritōrum
dative commeritō commeritae commeritō commeritīs
accusative commeritum commeritam commeritum commeritōs commeritās commerita
ablative commeritō commeritā commeritō commeritīs
vocative commerite commerita commeritum commeritī commeritae commerita