commiserandus
Latin
Etymology
Future passive participle of commiseror
Participle
commiserandus (feminine commiseranda, neuter commiserandum); first/second-declension participle
- which is to be commiserated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | commiserandus | commiseranda | commiserandum | commiserandī | commiserandae | commiseranda | |
| genitive | commiserandī | commiserandae | commiserandī | commiserandōrum | commiserandārum | commiserandōrum | |
| dative | commiserandō | commiserandae | commiserandō | commiserandīs | |||
| accusative | commiserandum | commiserandam | commiserandum | commiserandōs | commiserandās | commiseranda | |
| ablative | commiserandō | commiserandā | commiserandō | commiserandīs | |||
| vocative | commiserande | commiseranda | commiserandum | commiserandī | commiserandae | commiseranda | |