commiseratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of commiseror

Participle

commiserātus (feminine commiserāta, neuter commiserātum); first/second-declension participle

  1. commiserated, pitied

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative commiserātus commiserāta commiserātum commiserātī commiserātae commiserāta
genitive commiserātī commiserātae commiserātī commiserātōrum commiserātārum commiserātōrum
dative commiserātō commiserātae commiserātō commiserātīs
accusative commiserātum commiserātam commiserātum commiserātōs commiserātās commiserāta
ablative commiserātō commiserātā commiserātō commiserātīs
vocative commiserāte commiserāta commiserātum commiserātī commiserātae commiserāta