commoniturus
Latin
Etymology
Future active participle of commoneō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔm.mɔ.nɪˈtuː.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kom.mo.niˈt̪uː.rus]
Participle
commonitūrus (feminine commonitūra, neuter commonitūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | commonitūrus | commonitūra | commonitūrum | commonitūrī | commonitūrae | commonitūra | |
| genitive | commonitūrī | commonitūrae | commonitūrī | commonitūrōrum | commonitūrārum | commonitūrōrum | |
| dative | commonitūrō | commonitūrae | commonitūrō | commonitūrīs | |||
| accusative | commonitūrum | commonitūram | commonitūrum | commonitūrōs | commonitūrās | commonitūra | |
| ablative | commonitūrō | commonitūrā | commonitūrō | commonitūrīs | |||
| vocative | commonitūre | commonitūra | commonitūrum | commonitūrī | commonitūrae | commonitūra | |