commortuus
Latin
Etymology
From commorior.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔmˈmɔr.tu.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [komˈmɔr.t̪u.us]
Adjective
commortuus (feminine commortua, neuter commortuum); first/second-declension adjective
- died with another
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | commortuus | commortua | commortuum | commortuī | commortuae | commortua | |
| genitive | commortuī | commortuae | commortuī | commortuōrum | commortuārum | commortuōrum | |
| dative | commortuō | commortuae | commortuō | commortuīs | |||
| accusative | commortuum | commortuam | commortuum | commortuōs | commortuās | commortua | |
| ablative | commortuō | commortuā | commortuō | commortuīs | |||
| vocative | commortue | commortua | commortuum | commortuī | commortuae | commortua | |