communicativus

Latin

Pronunciation

Adjective

commūnicātīvus (feminine commūnicātīva, neuter commūnicātīvum); first/second-declension adjective

  1. communicative

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative commūnicātīvus commūnicātīva commūnicātīvum commūnicātīvī commūnicātīvae commūnicātīva
genitive commūnicātīvī commūnicātīvae commūnicātīvī commūnicātīvōrum commūnicātīvārum commūnicātīvōrum
dative commūnicātīvō commūnicātīvae commūnicātīvō commūnicātīvīs
accusative commūnicātīvum commūnicātīvam commūnicātīvum commūnicātīvōs commūnicātīvās commūnicātīva
ablative commūnicātīvō commūnicātīvā commūnicātīvō commūnicātīvīs
vocative commūnicātīve commūnicātīva commūnicātīvum commūnicātīvī commūnicātīvae commūnicātīva

References