communiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of commūniō.
Participle
commūniendus (feminine commūnienda, neuter commūniendum); first/second-declension participle
- which is to be strengthened
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | commūniendus | commūnienda | commūniendum | commūniendī | commūniendae | commūnienda | |
| genitive | commūniendī | commūniendae | commūniendī | commūniendōrum | commūniendārum | commūniendōrum | |
| dative | commūniendō | commūniendae | commūniendō | commūniendīs | |||
| accusative | commūniendum | commūniendam | commūniendum | commūniendōs | commūniendās | commūnienda | |
| ablative | commūniendō | commūniendā | commūniendō | commūniendīs | |||
| vocative | commūniende | commūnienda | commūniendum | commūniendī | commūniendae | commūnienda | |