compătimire

Romanian

Etymology

From compătimi.

Noun

compătimire f (plural compătimiri)

  1. commiseration, mercy, pity, sympathy

Declension

Declension of compătimire
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative compătimire compătimirea compătimiri compătimirile
genitive-dative compătimiri compătimirii compătimiri compătimirilor
vocative compătimire, compătimireo compătimirilor