compactus

Latin

Etymology 1

Perfect passive participle of compingō.

Pronunciation

Participle

compāctus (feminine compācta, neuter compāctum); first/second-declension participle

  1. attached
  2. bound or joined together
  3. constructed
  4. confined
  5. concealed
Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative compāctus compācta compāctum compāctī compāctae compācta
genitive compāctī compāctae compāctī compāctōrum compāctārum compāctōrum
dative compāctō compāctae compāctō compāctīs
accusative compāctum compāctam compāctum compāctōs compāctās compācta
ablative compāctō compāctā compāctō compāctīs
vocative compācte compācta compāctum compāctī compāctae compācta

Adjective

compāctus (feminine compācta, neuter compāctum, superlative compāctissimus); first/second-declension adjective

  1. constructed; built
  2. firm
  3. compact
Declension

First/second-declension adjective.

Descendants
  • Catalan: compacte
  • English: compact
  • French: compact
  • Galician: compacto
  • Italian: compatto
  • Occitan: compacte
  • Portuguese: compacto
  • Spanish: compacto

Etymology 2

Perfect active participle of compacīscor.

Pronunciation

Participle

compactus (feminine compacta, neuter compactum); first/second-declension participle

  1. having made an agreement, having formed a compact with
Declension

First/second-declension adjective.

References

  • compactus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • compactus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • compactus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • compactus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016