comparatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of comparō.

Participle

comparātus (feminine comparāta, neuter comparātum); first/second-declension participle

  1. compared
  2. prepared

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative comparātus comparāta comparātum comparātī comparātae comparāta
genitive comparātī comparātae comparātī comparātōrum comparātārum comparātōrum
dative comparātō comparātae comparātō comparātīs
accusative comparātum comparātam comparātum comparātōs comparātās comparāta
ablative comparātō comparātā comparātō comparātīs
vocative comparāte comparāta comparātum comparātī comparātae comparāta

References

  • comparatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • comparatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.