compitalis
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔm.pɪˈtaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kom.piˈt̪aː.lis]
Adjective
compitālis (neuter compitāle); third-declension two-termination adjective
- (relational) crossroads
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | compitālis | compitāle | compitālēs | compitālia | |
| genitive | compitālis | compitālium | |||
| dative | compitālī | compitālibus | |||
| accusative | compitālem | compitāle | compitālēs compitālīs |
compitālia | |
| ablative | compitālī | compitālibus | |||
| vocative | compitālis | compitāle | compitālēs | compitālia | |
Noun
compitālis m or f (genitive compitālis); third declension
- (usually in the plural) priest of the Larēs compitālēs
Declension
Third-declension noun (i-stem).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | compitālis | compitālēs |
| genitive | compitālis | compitālium |
| dative | compitālī | compitālibus |
| accusative | compitālem | compitālēs compitālīs |
| ablative | compitāle | compitālibus |
| vocative | compitālis | compitālēs |
Related terms
References
- “compitalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- compitalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.