complantatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of complantō.

Participle

complantātus (feminine complantāta, neuter complantātum); first/second-declension participle

  1. planted together

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative complantātus complantāta complantātum complantātī complantātae complantāta
genitive complantātī complantātae complantātī complantātōrum complantātārum complantātōrum
dative complantātō complantātae complantātō complantātīs
accusative complantātum complantātam complantātum complantātōs complantātās complantāta
ablative complantātō complantātā complantātō complantātīs
vocative complantāte complantāta complantātum complantātī complantātae complantāta