conbibitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of conbibō
Participle
conbibitus (feminine conbibita, neuter conbibitum); first/second-declension participle
- alternative spelling of combibitus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | conbibitus | conbibita | conbibitum | conbibitī | conbibitae | conbibita | |
| genitive | conbibitī | conbibitae | conbibitī | conbibitōrum | conbibitārum | conbibitōrum | |
| dative | conbibitō | conbibitae | conbibitō | conbibitīs | |||
| accusative | conbibitum | conbibitam | conbibitum | conbibitōs | conbibitās | conbibita | |
| ablative | conbibitō | conbibitā | conbibitō | conbibitīs | |||
| vocative | conbibite | conbibita | conbibitum | conbibitī | conbibitae | conbibita | |