concavitas
Latin
Etymology
From concavus (“hollow, concave”) + -tās (“-ty”, abstract noun suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔŋˈka.wɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [koŋˈkaː.vi.t̪as]
Noun
concavitās f (genitive concavitātis); third declension (Late Latin)
Inflection
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | concavitās | concavitātēs |
| genitive | concavitātis | concavitātum |
| dative | concavitātī | concavitātibus |
| accusative | concavitātem | concavitātēs |
| ablative | concavitāte | concavitātibus |
| vocative | concavitās | concavitātēs |
Related terms
References
- “concavitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press