conciliatorist
Romanian
Etymology
From conciliator + -ist.
Noun
conciliatorist m (plural conciliatoriști)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | conciliatorist | conciliatoristul | conciliatoriști | conciliatoriștii | |
| genitive-dative | conciliatorist | conciliatoristului | conciliatoriști | conciliatoriștilor | |
| vocative | conciliatoristule | conciliatoriștilor | |||