concinnandus
Latin
Etymology
Future passive participle of concinnō.
Participle
concinnandus (feminine concinnanda, neuter concinnandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | concinnandus | concinnanda | concinnandum | concinnandī | concinnandae | concinnanda | |
| genitive | concinnandī | concinnandae | concinnandī | concinnandōrum | concinnandārum | concinnandōrum | |
| dative | concinnandō | concinnandae | concinnandō | concinnandīs | |||
| accusative | concinnandum | concinnandam | concinnandum | concinnandōs | concinnandās | concinnanda | |
| ablative | concinnandō | concinnandā | concinnandō | concinnandīs | |||
| vocative | concinnande | concinnanda | concinnandum | concinnandī | concinnandae | concinnanda | |