concordans
Latin
Etymology
Present participle of concordō.
Participle
concordans (genitive concordantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension one-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | concordans | concordantēs | concordantia | ||
| genitive | concordantis | concordantium | |||
| dative | concordantī | concordantibus | |||
| accusative | concordantem | concordans | concordantēs | concordantia | |
| ablative | concordantī | concordantibus | |||
| vocative | concordans | concordantēs | concordantia | ||
References
- concordans in Enrico Olivetti, editor (2003-2025), Dizionario Latino, Olivetti Media Communication