concreditus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of concrēdō.

Participle

concrēditus (feminine concrēdita, neuter concrēditum); first/second-declension participle

  1. entrusted, consigned, committed
  2. confided

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative concrēditus concrēdita concrēditum concrēditī concrēditae concrēdita
genitive concrēditī concrēditae concrēditī concrēditōrum concrēditārum concrēditōrum
dative concrēditō concrēditae concrēditō concrēditīs
accusative concrēditum concrēditam concrēditum concrēditōs concrēditās concrēdita
ablative concrēditō concrēditā concrēditō concrēditīs
vocative concrēdite concrēdita concrēditum concrēditī concrēditae concrēdita