concreturus
Latin
Etymology
Future active participle of concernō.
Participle
concrētūrus (feminine concrētūra, neuter concrētūrum); first/second-declension participle
- about to mingle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | concrētūrus | concrētūra | concrētūrum | concrētūrī | concrētūrae | concrētūra | |
| genitive | concrētūrī | concrētūrae | concrētūrī | concrētūrōrum | concrētūrārum | concrētūrōrum | |
| dative | concrētūrō | concrētūrae | concrētūrō | concrētūrīs | |||
| accusative | concrētūrum | concrētūram | concrētūrum | concrētūrōs | concrētūrās | concrētūra | |
| ablative | concrētūrō | concrētūrā | concrētūrō | concrētūrīs | |||
| vocative | concrētūre | concrētūra | concrētūrum | concrētūrī | concrētūrae | concrētūra | |