concreturus

Latin

Etymology

Future active participle of concernō.

Participle

concrētūrus (feminine concrētūra, neuter concrētūrum); first/second-declension participle

  1. about to mingle

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative concrētūrus concrētūra concrētūrum concrētūrī concrētūrae concrētūra
genitive concrētūrī concrētūrae concrētūrī concrētūrōrum concrētūrārum concrētūrōrum
dative concrētūrō concrētūrae concrētūrō concrētūrīs
accusative concrētūrum concrētūram concrētūrum concrētūrōs concrētūrās concrētūra
ablative concrētūrō concrētūrā concrētūrō concrētūrīs
vocative concrētūre concrētūra concrētūrum concrētūrī concrētūrae concrētūra