concursatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of concursō

Participle

concursātus (feminine concursāta, neuter concursātum); first/second-declension participle

  1. clashed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative concursātus concursāta concursātum concursātī concursātae concursāta
genitive concursātī concursātae concursātī concursātōrum concursātārum concursātōrum
dative concursātō concursātae concursātō concursātīs
accusative concursātum concursātam concursātum concursātōs concursātās concursāta
ablative concursātō concursātā concursātō concursātīs
vocative concursāte concursāta concursātum concursātī concursātae concursāta