condescensurus

Latin

Etymology

Future active participle of condēscendō

Participle

condēscēnsūrus (feminine condēscēnsūra, neuter condēscēnsūrum); first/second-declension participle

  1. about to condescend

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative condēscēnsūrus condēscēnsūra condēscēnsūrum condēscēnsūrī condēscēnsūrae condēscēnsūra
genitive condēscēnsūrī condēscēnsūrae condēscēnsūrī condēscēnsūrōrum condēscēnsūrārum condēscēnsūrōrum
dative condēscēnsūrō condēscēnsūrae condēscēnsūrō condēscēnsūrīs
accusative condēscēnsūrum condēscēnsūram condēscēnsūrum condēscēnsūrōs condēscēnsūrās condēscēnsūra
ablative condēscēnsūrō condēscēnsūrā condēscēnsūrō condēscēnsūrīs
vocative condēscēnsūre condēscēnsūra condēscēnsūrum condēscēnsūrī condēscēnsūrae condēscēnsūra