conducturus

Latin

Etymology

Future active participle of condūcō.

Participle

conductūrus (feminine conductūra, neuter conductūrum); first/second-declension participle

  1. about to assemble

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conductūrus conductūra conductūrum conductūrī conductūrae conductūra
genitive conductūrī conductūrae conductūrī conductūrōrum conductūrārum conductūrōrum
dative conductūrō conductūrae conductūrō conductūrīs
accusative conductūrum conductūram conductūrum conductūrōs conductūrās conductūra
ablative conductūrō conductūrā conductūrō conductūrīs
vocative conductūre conductūra conductūrum conductūrī conductūrae conductūra