condur
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish قوندورا (kundura).
Noun
condur m (plural conduri)
- (dated) shoe
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | condur | condurul | conduri | condurii | |
| genitive-dative | condur | condurului | conduri | condurilor | |
| vocative | condurule | condurilor | |||